NUMEN

NUMEN
NUMEN
idem proprie quod nutus: hinc Numen divinum, et Numen κατ᾿ ἀντωνομασίαν, vis, potentia cuiusque Dei, apud Scriptores Ethnicos, qua de re vide Casp. Barthium Adversariorum Comm. l. 24. c. 10. Item veneratio, quae pro Numinibus dabatur arboribus eminentioribus et longô cultu consecratis. Stat. Theb. l. 9. v. 587.
Nota per Arcadias felici robore silvas
Quercus erat, Triviae quam desacraverat ipsa
Electum turba nemorum, Numenque colendo
Fecerat.
Nec non statuis; in quibus Numina habitare credebantur. Lucan. l. 1. v. 556.
Indigetes flevisse Deos, Urbisque laborem
Testatos sudare Lares ——
ubi de flentibus illorum statuis; cuius rei exempla obvia in Antiquitatis lectione. Proprie vero consilium et voluntas Dei. Virg. l. 2. Aen. v. 777.
—— non haec sine Numine divûm.
Hac enim velut nuit, i. e. annuit, dum vult; et abnuit, cum non vult. Atque hinc providentia divina etc. Vide de Numinibus Gentilium supra, in voce Dii, aliquid etiam infra voce Numina. Addam solum de pondere eorum. Fingebant ea admodum ponderosa Poetae. Und eimmane pondus Herculis in causa fuit, cur ab Argonautis exponeretur, uti Theodorus Atheus de se Athenis profugo habet, apud Philonem; Et Atlas, eo pondere pressus, nonnumquam respirare dicitur; Statio Theb. l. 5. Nempe ea fuit horum hominum stultitia, ut Numina sua secundum gravitatem corporis scil. aestimarent. Sic cum divinitatem Neroni pollicetur, Lucan. ei accinit, l. 1. v. 50.
—— —— tibi Numine ab omni
Cedetur.
Et, v. 56.
Aetheris immensi partem si presseris unam,
Sentiet axis onus —— ——
Claudian. Conful. Honorii III. v. 106. Theodosio caelum scansuro,
Quamvis emeritum peteret Natura reverti
Numen, et auratas astrorum panderet arces,
Nutaretque oneri venturo conscius Atlas.
Calpurniusque Etl. 6. inde pondus Olympi vocat Prin cipem Romanum, olim consecrandum, vide quoque Ovid. de Hercule l. 9. Met. Quos proin ipse Iuvenalis salse ridet Sat. 13. v. 48.
—— contentaque sidera paucis
Numinibus, miserum urgebat Atlanta minori
Pondere etc.
Vide plura apud Adrianum Behotium Apophoret. l. 1. c. 9. Casp. Barthium ad Claudian. et Animadversion. ad Stat. passim, inprimis Thebaid. l. 4. v. 796.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • NUMEN — La formation du mot numen est claire. Il appartient à un type de dérivés qui permettait de former, à partir d’un verbe, un nom abstrait. Le verbe dont dérive numen signifiait: «manifester sa volonté par un signe de tête». L’emploi n’est pas moins …   Encyclopédie Universelle

  • Numen — bezeichnet in der Römischen Religion (lat. numen Plural: numina „Wink, Geheiß, Wille, göttlicher Wille“) das Wirken einer Gottheit. Der Theologe Rudolf Otto benutzte den Begriff zur Bezeichnung der Anwesenheit eines „gestaltlos Göttlichen“.… …   Deutsch Wikipedia

  • numen — NÚMEN s.n. Lucru în sine, cunoscut numai prin raţiune, în opoziţie cu fenomenul, cunoscut senzorial. – Din fr. noumène. Trimis de bogdanrsb, 13.08.2004. Sursa: DEX 98  númen s. n. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  NÚMEN …   Dicționar Român

  • Numen — ( presencia , plural numina) es un término latino que se refiere a la deidad y abarca el sentido sagrado y de inmanencia que había en todos los lugares y objetos para la religión romana. La multiplicación de nombres para los dioses itálicos no… …   Wikipedia Español

  • numen — (n.) divine spirit, presiding divinity, 1620s, from L. numen divine will, divinity, lit. a nod, from nuere to nod (assent); see NUMINOUS (Cf. numinous) …   Etymology dictionary

  • númen — s. m. O mesmo que nume. • [Brasil] Plural: númenes ou numens. • [Portugal] Plural: númenes.   ‣ Etimologia: latim numen, inis, anuência com a cabeça, poder divino …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • numen — sustantivo masculino 1. Área: mitología Cualquiera de los dioses de la mitología clásica. 2. (no contable) Uso/registro: elevado. Inspiración del artista: En esta obra se puede ver el numen poético del autor …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • numen — (Del lat. numen). 1. m. Deidad dotada de un poder misterioso y fascinador. 2. Cada uno de los dioses de la mitología clásica. 3. Inspiración del artista o escritor …   Diccionario de la lengua española

  • Numen —         (лат.) божество; божественное (вообще). Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов. 1983 …   Философская энциклопедия

  • Numen — (lat.), Gottheit, göttliche Wundermacht …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”